- Tak. Bardzo chętnie
dołączę. - odpowiedział mi Hitachi. Wyglądał jakby coś rozmyślał i ukrył w sobie jakieś uczucie, bo jak magiczny wilk mam do tego instynkt, lecz nie umiałam określić jakie uczucie chował. Patrzyłam mu na chwilę w oczy i dowiedziałam się, że jest zdziwiony. To moja tajemnicza wrodzona moc to czytanie w myślach. Zajrzałam na chwilę jeszcze raz. Dowiedziałam się, że on już wie, że jestem magicznym wilkiem, wilkiem z korzeni wilków pierwszych. Przecież zwyczajne wilki wiedzą o nas, choć nie gdzie jesteśmy. Wiedzą tylko, że porastają nas kwiaty i mamy moce.
- Znajdziesz sobie jakąś jaskinię, tak?- zapytałam go po krótkim rozmyślaniu
- W sumie, to
mam już jaskinię, bo dobre kilka miesięcy mieszkam w okolicy-
wytłumaczyłem mi. Pokazałam, że jestem trochę zdziwiona, choć naprawdę byłam, ale mniej niż pokazywałam.
- Ah... i skoro zdecydowałeś się dołączyć, musisz poznać zasady- zaczęłam mu tłumaczyć i opowiedziałam o wszystkim. Teraz zostało powiedzenie mu, że nawet nadaje się (a przynajmniej z wyglądu).
- Mam Ci coś do powiedzenia... - wydusiłam z siebie
- Co takiego?
- Wiesz na pewno, że jestem wilkiem magicznym, choć twoja wiedza o nich jest skąpa. Magiczne wilki są z korzeni z Wilków Pierwszych, czyli wilków, które istniały najpierw - wilków z mocami, lecz niektóre zaczęły je tracić. Więc magiczne wilki umieją uczyć zwykłe wilki magii. Ty jesteś dość nie typowy, ale o to chodzi - pewnie łatwiej nauczysz się magii. Niestety wilki zwykłe mogą się uczyć tylko dwóch - nie mają wrodzonych zdolności do niej. Istnieje 9 dziedzin magii. - potem powiedziałam mu ile jest dziedzin magii, jakie są ich moce i opisałam mu je. - Czy chciałbyś się nauczyć jakiejś? - czekałam cierpliwie na jego odpowiedź
<Hitachi?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz